30 d’agost 2010

viAtgE a hOlAndA-bÉlgIcA

                     
 1º PARTE



Este verano por fechas y presupuesto decidimos hacer una miniruta por Holanda y Bélgica. Disponíamos de 9 días así que nuestro objetivo era recorrer sin estresarnos aquellos lugares eternamente famosos y  recomendados por amigos.
Por tema de bolsillo la aventura empezaba en Amsterdam y acababa en Bruselas. Y cometimos una gran cagada, guardar 2 días para esta última( con uno hubiera estado mejor que bien).He vuelto enamorada de lo poco  que visto de Holanda y decepcionada , ya lo decía en la guía.... Bruselas la primera vez decepciona. Joder, la primera y todas!!!!!
La ruta fue la siguiente:
  •   Holanda; Amsterdam - Edam- Vollendam-b Monnickedam- tUrech- Gouda- Breda-Vlissingen- Breskens.

  •   Bélgica; Brujas, Gante y Bruselas.
Como este año renegábamos del coche nos pareció muy buena idea desgastar las suelas de nuestras bambas, subirnos y bajarnos de todo transporte público que se ponía  en nuestro camino,vamos movernos  por aire, mar y tierra, uaaaaaau!!!
Por si no ha quedado claro, quiero vivir en Holanda!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Es uno de tantos países que una vez que lo visitas no te importaría mudarte una temporada, pues eso, me encantó, de verdad. No solo por el paisaje sino por el estilo de vida.Se que en pocos días seguramente te quedas con lo bueno y es con el tiempo  que vas viéndole los fallos. Si viera la ciudad en la que vivo con ojos de turista, seguramente me chiflaría...no digo que no me guste, pero a veces me agota. Pos ahí va, lo mejorcito...

 Holanda

  •  día 1 AMSTERDAM  
Nos despertamos prontísimo, el despertador sonaba a las 4 de la mañana, qué putada!!!! Total,dúchate soy de las que tienen que hacerlo por oo al despertarse,qué le vamos a hacer...) acaba de hacer la maleta, haz los bocatas, pilla un taxi con dirección al Prat... Llegamos bien, facturamos, bla,bla... y tachán tachán asientos separados!! Pues bien viaje extraño, extraño. 
6:50 a.m
Atrás una pareja feliz con dos niños pequeños que no paran de berrear,pasajeros al borde de un ataque de nervios por semejante tortura auditiva.
Mi compañero de asiento, no se si por  hacer más llevadero semejante situación o por empalmar con una gran noche... empieza con una cerveza.Le sigue wiskhy doble con hielo!!!!! Repito 6:50h de la mañana. Total cada vez que se levantaba se empeñaba en saltar por encima de mí( yo me hacía la dormida).... y claro iba dando tumbos por el pasillín del avión. Ahora tenía una cara de felicidad!!!  
Llegamos sin incidentes al aeropuerto y de allí teníamos que coger un autobús que iba hacia el hotel, buscamos ese bus, preguntamos, ahora arriba, ahora abajo... y por fin de la nada el autobús famoso aparece y nos deja en el hotel,que por una extraña razón me pareció muy divertido cuando lo reservé que estuviera a tomar por culo del centro,  20 minutos en tranvía .  Dejamos las maletas y libres, ya podíamos ir a visitar Amsterdam. Y así lo hicimos.
Un día con sol, calor y mucho cansancio.... recorrimos lo típico  e intentamos perdernos de las zonas turísticas y creo que lo conseguimos.

 
Nos dejamos caer por la zona de los muelles, visitando las  modernas construcciones de esa zona. Y a lo lejos el centro, la actividad frenética.  

 Nos movimos hacia vonldelpark, primero para hacer una siestecilla , luego pasear, más tarde para tomar algo y descubrir rincones curiosos .


  •  día 2 AMSTERDAM


Era sábado, nos movimos hacía el barrio  El Jordaan, la zona de los nuevos ricos. Encontramos tiendas especializadas, mercados al aire libre y nuestro objetivo principal  visitar el paraíso de los alimentos ecológicos, el Boerenmarkt y otro mercado en la calle Lindengracht.























Paseamos y paseamos.... compramos cerezas.....
compramos zumos....
 2 º desayuno del día!!
Nos quedaba mucho por ver, así que nos pusimos las pilas,repetimos lugares y en definitiva  nos perdimos por sus calles.

los canales

en barquito por los canales

cerca del Nemo

en la estación Central
  • día 3: AMSTERDAM-EDAM,VOLENDAM-MARKEN-MONNICKENDAM
  Para mi el mejor día de todos,salimos de Amsterdam dirección Edam con un autobús y allí alquilamos un par de bicis para todo el día. Nuestro objetivo era ir a Volendam de allí coger un ferry que nos llevase a Marken y desde éste dirección Monnickendam y por último de vuelta a Edam a dejar la bici. Unos 16 km apenas con muchas,muchas paradas.... perfecto!!! Si me planteo volver a Holanda, organizaremos un viaje   exclusivamente en bici para perdernos por los pueblos!!!

EDAM

muelle  EDAM, parada obligatoria para tomar una birrita


VOLENDAM

MARKEN,vistas desde el ferry

MONNICKENDAM

AMSTERDAM



  • día 4 : AMSTERDAM-UTRECHT-GOUDA-BREDA
      Ese día nos despedíamos definitivamente de  Amsterdam así por la mañana después de desayunar bien, nos dirigimos a la estación Central para coger un tren con destino a Utrech.Según  leímos en la guía es una de las ciudades más antiguas de los Países Bajos y durante la Edad Media la más grande. Dejamos las maletas en la estación y preparados para pasar la mañana.

gargoleando


UTRECHT
UTRECHT




 Después  de un buen bocata con su birrita y un día pasado por agua... camino a Gouda.


EN RUTA...

En Gouda pasamos un tarde tranquila con sol.... el tiempo es imprevisible.... atención a la decoración... quesos Gouda por todas partes... éstos si que se saben vender!!
Gouda


  
De camino a Breda, pasamos por Rotterdam... y nos quedamos con las ganas de verla... otra vez será, no? 
 BREDA


 

29 d’agost 2010

tEmpUrA- yA

      
   Ahir a la nit vam anar a sopar al Tempura-Ya del carrer Muntaner.  Era el segon cop que anàvem i bé varem sopar a gust. Vam demanar un tempura de cranc i fideus udon " d' almejas " i bolets japonesos. I un sortit de makis. De postre un tiramisú de té verd. ummmmmmmm!
Els makis eren correctes i típics ( n'he provat de molt  millors) però la resta estava molt bo tot.  El local és  agradable, encara que on estàvem nosaltres feia una miqueta de calor. Ara no se si era ahir o la birreta que  ajudava  però vaig veure desfilar una fauna molt curiosa.  Repetirem.

13

                             Mentre la gent està rostint-se al sol, viatjant o simplement no fotent res; jo  fa 13 dies seguits que treballo aquesta tarda serà la catorzena... em queden 6 dies per tenir festa. Un simple cap se setmana, tinc els ulls vidriosos de l'emoció.  No veig l'hora!!!! Avui m'he despertat i no sabia si era dilluns, diumenge o què. I el més greu de tot, avui he somiat que treballava.. quina putada!!!! NO podia somiar que estava de vacances, nooo! Això mai passa! I tota aquesta marató????? Doncs per aconseguir  casi un mes de vacances per anar a ARGENTINA.  Tot  sigui per Argentina!!!! Queda gairebé 2 mesos per marxar, marxar ben lluny....
Però mentre estic aquí, amb molt de treball i revolucionada. M'ho noto, semblo Speedy Gonzalez. Avui l'he fotut un broncón a ma mare que no venia a " cuento"  i es clar l'he tornat a trucar per disculpar-me.
Bé,  crec que avui aniré en bici  a la feina perquè la calor no apreta i  sobretot per descarregar tensió.
Aquí deixo dos cançons... revolucionades com jo... o tot està al meu cap?... bé ja no ho sé.







28 d’agost 2010

lA qUíMicA dE lA mUerTe



“El cuerpo humano empieza a descomponerse cuatro minutos después de la muerte. Lo que hasta entonces era un recipiente de vida lleva a cabo su última metamorfosis fagocitándose a sí mismo”
 Así empieza el último libro que me he leído. Atraida por la historia y por este arranque tan macabro, me sumergí en busca  suspense e intriga.
SINOPSIS 
David Hunter es un antropólogo forense experto en la descomposición de los cadáveres. Tras una tragedia que destrozó su vida, decide abandonar su prometedora carrera y refugiarse en Manham, un pueblo aislado en las ciénagas del condado de Norfolk, en Inglaterra. Su vida transcurre sin sobresaltos como médico de cabecera, hasta que en un bosque cercano unos niños hacen un macabro hallazgo: un cadáver en avanzado estado de descomposición con unas alas de cisne intactas pegadas a la espalda. Cuando la policía local, desbordada por los hechos, le pide ayuda para resolver el caso, David tiene que enfrentarse a sus fantasmas personales y a la suspicacia de la gente del pueblo. Entretanto, una ola de terror e histeria, hábilmente orquestada por el cura, recorre Manham. Es entonces cuando desaparece otra mujer y David no tiene más remedio que ponerse a trabajar a contrarreloj para averiguar quién es el asesino y si existe salvación posible para su siguiente víctima.

He de decir que me cuesta mucho encontrar un libro que de verdad me guste, normalmente suelen dejarme un buen sabor de boca. Añoro esos libros que sin quererlo te roban horas de sueño, es como una droga,  una necesidad imperiosa de saber más... quieres acabarlo, conocer el final, pero al mismo tiempo no quieres que se termine. Pues eso, no se si es que soy un poco rara pero la mayoría de los libros que he leído no forman parte de este grupo de" libros mágicos" .Me puede atrapar la historia, mantienen mi intriga  pero ( y casi siempre existen los peros ) los finales suelen ser bastante decepcionantes .
Y éste, es uno de esos casos, el libro es rápido de leer, la historia que se va tejiendo es creíble y inevitablemente te sumerges en la trama.Y llegado el momento en el que las piezas deben empezar a encajar, a dar forma, se vuelve previsible y da tantos giros en las últimas páginas que el final no convence. A pesar de ello de ello, puedo decir que he pasado un buen rato con él.
  

lA pEgAtInA



...Per la Martulina!!!! 
una mica de ritme per aquests dies de tanta calor!!!